Karnataka:Hoe een overheidsbaan voor 37 Dalit-gezinnen de ondergang werd....
Toen Lakshmamma, 33 jaar, solliciteerde op een baan als kok bij een anganwadi (kinderopvang), kon ze niet vermoeden dat dit zou uitdraaien op een crisis, niet alleen voor haar, maar voor alle 37 Dalit-families in haar dorp. Al bijna vier maanden protesteert de Dalit-gemeenschap uit het dorp Shivanagar in het district Chitradurga, 200 km van Bangalore tegen hun verbanning door de hogere-kaste-inwoners van Majure, een dorp op 12 km van Shivanagar. Ze 'bivakkeren' nu bij Freedom Park in deelstaathoofdstad Bangalore. De hogere kasten zijn onvermurwbaar en zullen niet toestaan dat Lakshmamma, een Dalit-vrouw, voor hun kinderen op de kinderopvang kookt, en hebben een sociale boycot van haar gemeenschap afgedwongen als 'collectieve straf' voor haar weigering om van haar baan af te zien. Lakshmamma was blij toen ze de advertentie voor de baan zag in een lokale krant in augustus vorig jaar. Net als de meeste Dalits in haar dorp werkte haar man Nagaraj, 43, als arbeider voor de hogere-kaste-landeigenaren in Majure. De kinderopvangbaan betekende veel voor de familie van vijf die nauwelijks kon rondkomen. Dus toen Lakshmamma uiteindelijk de baan nam, zou dat het begin van een beter leven voor haar familie hebben kunnen zijn. Maar de problemen begonnen op de dag dat ze in de kinderopvang in Majure aan het werk ging. De hogere-kaste-inwoners van het dorp, bestaande uit Lingayats en Vokkaligas, weigerden om een Dalit-vrouw voor hun kinderen te laten koken. Op een inderhaast bijeengeroepen vergadering besloten de hogere-kaste-ouders om Lakshmamma te vragen een ontslagbrief te ondertekenen. Toen ze dat weigerde besloten de ouders tot een sociale boycot van de hele Dalit-gemeenschap van Shivanagar. De boycot betekende dat de Dalits niets meer mochten kopen in de lokale winkels, en dat ze niet meer konden werken op de velden en in de huizen van de hogere-kaste-landeigenaren - hun voornaamste bron van inkomsten. In feite werden de Dalits werkloos. Uit protest bezetten de Dalits op 15 november vorig jaar het kantoor van Hiriyur taluk (sub-district). Terwijl ze om de tussenkomst van de lokale politie en het districtsbestuur vroegen om een eind te maken aan hun vervolging, protesteerden ze niet alleen half naakt, maar gingen zes van hen zelfs zover zich in te smeren met menselijke uitwerpselen om hun ondraaglijke lot symboliseren, hopende dat dit de ambtenaren zou dwingen om actie te ondernemen. Het protest leidde inderdaad tot actie, maar tégen de demonstranten. De zes demonstranten die zich hadden ingesmeerd met menselijke uitwerpselen werden gearresteerd op beschuldiging van verstoring van de orde. "De politie stak onze tenten in brand. Uit angst voor ons leven gingen we naar Bangalore om ons kamp op te zetten bij Freedom Park," zegt Bhojraj, een van de arrestanten. Sindsdien is een tent bij Freedom Park het thuis van de 37 Dalit-families van Shivanagar geweest. De demonstranten beweren dat de politie-actie werd uitgevoerd in opdracht van het onafhankelijke deelstaatsparlementslid D. Sudhakar. Deze ontkende tegenover TEHELKA botweg dat er iets dergelijks in zijn kiesdistrict was gebeurd. "Het is gewoon een samenzwering om mijn naam te belasteren," zegt hij. "Ik heb genoeg gedaan voor de Dalits." De Dalit-demonstranten in Freedom Park wacht een onzekere toekomst. Ze zijn te bang om terug te keren naar hun dorp, zij maken zich zorgen over het onderwijs van hun kinderen en zijn wanhopig op zoek naar alternatieve werkgelegenheid. "We hebben petities gestuurd aan de eerste minister en de minister voor sociale zaken, maar er is tot nu toe niets gebeurd", zegt T.D. Rajagiri, voorzitter van de Dalit Sangharsh Samiti (B. Krishnappa factie), die de protesten ondersteunt. "Wij vragen de overheid te zorgen voor land en veiligheid voor de Dalits. Ze kunnen niet terug aan het werk voor de hogere-kaste-landeigenaren van Majure." Minister van Sociale Zaken A. Narayanaswamy vertelde TEHELKA dat het onmogelijk is om tegelijk aan alle Dalit-families land te geven. "We zullen een aantal van hen dit jaar, en anderen het volgende jaar land geven. Tenzij en totdat ze hiermee akkoord gaan, komt er geen beweging in de zaak. Maar tot nu toe hebben ze geweigerd."
Na het tarten van de ongeschreven code van onaanraakbaarheid met als gevolg de vervolging en de bijna vier maanden protesteren, vraagt Lakshmamma zich af of inderdaad een vergissing was te solliciteren voor de baan. Het valt nog te bezien of de nationale overheid haar en de andere demonstrerende Dalits gerust kan stellen dat hun toekomst niet helemaal donker is. |
laatste wijziging:
|