terug
(bewerking van The Times of India, 21-7-2015)

Hier is het bewijs dat armen de galg krijgen en de rijken meestal ontsnappen


Armen kunnen zich vaak geen goede advocaten veroorloven

NEW DELHI - Het feit dat het [Indiase] rechtssysteem de armen en gemarginaliseerden benadeeld is algemeen bekend. En daarom is te verwachten dat ze zwaardere straffen krijgen dan de rijken. Maar hier zijn cijfers die het hele verhaal te vertellen.

Uit dit eerste onderzoek in zijn soort, waarbij gegevens werden geanalyseerd uit interviews met 373 ter dood veroordeelden over een periode van 15 jaar, bleek dat driekwart van degenen die de doodsstraf kregen tot achtergestelde groepen en religieuze minderheden behoorde.
De reden waarom armen, Dalits en lagere kasten krijgen een groffere behandeling van onze rechtbanken krijgen is meestal hun onvermogen om een competente advocaat te vinden. Maar liefst 93,5% van degenen die ter dood veroordeeld zijn voor terreurmisdrijven zijn Dalits of religieuze minderheden.

De bevindingen zijn onderdeel van een studie uitgevoerd door studenten van de National Law University (NLU) samen met de Law Commission die momenteel actief is in een breder overleg met verschillende belanghebbenden over de doodstraf en de vraag of die moet worden afgeschaft.

Rechter A.P. Shah, voorzitter van de commissie, en zelf een sterk voorstander van de afschaffing van de doodstraf, zal volgende maand een eindrapport voorleggen aan het Hooggerechtshof.

‘Slechts 1% kan zich een competente advocaat veroorloven’
Senior-advocaat Prashant Bhushan zei: "Het is waar dat klasse een grote rol speelt, waarom zouden er anders zo veel mensen wegkwijnen in de gevangenis omdat ze zich geen advocaat kunnen veroorloven om tegen borgtocht vrij te komen?" Hij zei dat slechts 1% van de bevolking zich een competente advocaat kan veroorloven. Afzal Guru [terrorist betrokken bij de aanval op het Indiase parlement in 2001] had nauwelijks juridische steun bij de rechtbank, voegde hij eraan toe.

Oprichter van Human Rights Law Network en senior-advocaat Colin Gonsalves heeft vergelijkbare standpunten. "Ik denk dat de bevinding dat 75% van de ter dood veroordeelde gevangenen arm het absolute minimum is. De rijken komen meestal goed weg, terwijl met de armsten, vooral Dalits en tribalen, korte metten gemaakt worden."

De NLU-studenten hebben alle ter dood veroordeelden geïnterviewd en hun sociaal-economische achtergrond gedocumenteerd. De psychologische marteling waarmee deze gevangenen geconfronteerd worden voordat ze worden opgehangen is een van de waarnemingen tijdens het onderzoek. Gevangenen in de dodencel wordt meestal niet toegestaan om hun proces bij te wonen. In veel gevallen bleek dat de geïnterviewden niet in staat waren om de rechtsgang te begrijpen, zelfs als ze in de gelegenheid waren in de rechtbank aanwezig te zijn, omdat er niet veel contact was met hun advocaten.

‘Galg alleen voor gemarginaliseerden’
"De galg is er alleen voor de gemarginaliseerden. Het eerste wat iemand doet als hij wordt aangehouden is naar een advocaat stappen. De armen kunnen dat niet, de welgestelden wel, en dat verandert hun zaak volledig", zegt Suhas Chakma van het Asian Centre for Human Rights. Voor de economisch zwakkeren komt rechtsbijstand of -advies tijdens het proces, en tegen die tijd is het te laat, voegde hij eraan toe.

Binnen de gevangenis worden ter dood veroordeelden in aparte barakken gezet en in eenzame opsluiting gehouden. Het is hen niet toegestaan om te werken, in tegenstelling tot andere gevangenen, of in contact komen met iemand anders, hetgeen tot veel psychische stoornissen leidt. Het resultaat is alarmerend. Veel geïnterviewde gevangenen zeiden dat ze wilden sterven en zonder uitstel opgehangen moesten worden. Een paar die mentaal wat sterker waren zeiden dat ze als ze goed vertegenwoordigd waren aan de galg konden ontsnappen.

Tussen 2000 en 2015 werden 1617 mensen ter dood veroordeeld door de lokale rechtbanken; 42% van hen uit Uttar Pradesh en Bihar. Het percentage veroordelingen was echter veel lager, bij de hoogste rechtbanken in de deelstaat en het centrale Hooggerechtshof: respectievelijk 17,5% en 4,9%. De meeste doodvonnissen werden uiteindelijk omgezet in levenslange gevangenisstraf of vrijspraak.


Lees ook: Death penalty cannot be arbitrarily imposed — Expert (The Times of India, 21 jul 2015)


[bewerking door LIW van artikel: Here's proof that poor get gallows, rich mostly escape (The Times of India, 21 jul 2015)]


laatste wijziging: