Bezoedelde Tapijten

Slavernij en Kinderarbeid in India's Handgemaakte Tapijtindustrie

Kinderen worden opgesloten, misbruikt, geslagen en gedwongen om 10 tot 12, en soms 18 uur, per dag te werken. Naar schatting is 20% van de tapijtwerkers een kind onder de 18 en verricht bijna driekwart van de volwassenen in de tapijtindustrie gedwongen of gebonden arbeid volgens definities in Indiase wetten. De meeste van hen zijn moslims of Dalits, of behoren tot een lage kaste.

Dit zijn enkele uitkomsten van een groot onderzoek van het FXB Center for Health and Human Rights van Harvard University naar de arbeidsomstandigheden in de Indiase handgemaakte tapijtindustrie. India is 's werelds grootste exporteur van handgemaakte tapijten die onder meer worden verkocht aan grote winkelketens als Walmart, IKEA, Macy's, Sears, Bloomingdale's en JC Penny.

'De omstandigheden zijn zo slecht dat ik steeds ziek ben, maar ik moet doorgaan met werken omdat de bewakers ons anders misbruiken.'
Vrouwelijke tapijtknoper, 15 jaar, Haryana

Het rapport Tainted Carpets: Slavery and Child Labor in India's Hand-Made Carpet Sector, geschreven door Siddarth Kara, Harvard docent en mensenhandel-onderzoeker, documenteert meer dan 3000 gevallen van gedwongen arbeid en ruim 1400 gevallen van kinderarbeid in de industrie in negen noordelijke deelstaten.
Het rapport onthult afschuwelijke details van mensonwaardige arbeidsomstandigheden, fysiek en verbaal geweld, chronische onderbetaling, ernstige aandoeningen en diverse andere ontberingen waaraan mannen, vrouwen en kinderen - van wie velen als slaaf werden verkocht - die in de industrie werken blootgesteld worden.

'Onmenselijk'
In 2012 importeerden grote Amerikaanse handelaren handgemaakte tapijten uit India ter waarde $306 miljoen. Het gemiddelde uurloon voor een tapijtarbeider is $0,21.
In een persbericht zegt Kara:
"De werkomstandigheden zijn ronduit onmenselijk. De werkplaatsen en barakken waren benauwd, smerig, ondraaglijk warm en vochtig, gevaarlijk door de losliggende elektrische bedrading en roestige spijkers, zonder ventilatie van de met stof gevulde lucht, en verontreinigd door vuil en schimmel. Sommige plekken waren zo smerig en gevaarlijk dat de onderzoekers bang waren er binnen te gaan vanwege het gevaar voor hun eigen veiligheid. Fysiek en verbaal geweld tegen de arbeiders was gebruikelijk."
Ook laat hij weten: "Westerse consumenten moeten zich meer bewust worden van de erbarmelijke omstandigheden waaronder hun tapijten geweven worden. Die omstandigheden moeten worden verbeterd op een manier die geen nadelige gevolgen voor de plaatselijke bevolking veroorzaakt."

'We werken van zeven uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds. Ik slaap hier op een mat. Ik mis mijn familie. Ik wil naar huis maar de eigenaar wil ons niet laten gaan.'
Mannelijke tapijtknoper, 14 jaar, Bihar

Enkele bevindingen van het rapport: 1.406 gevallen van kinderarbeid gevonden
In een klein stadje in de deelstaat Rajasthan werden 109 kinderarbeiders gedocumenteerd, op een totaal van 114 gevallen. Ruim 90% van hen waren meisjes. Het rapport beschrijft afschuwelijke omstandigheden waarin kinderen - soms niet ouder dan acht - werden gedwongen te werken. "Het gaat vaak om hutjes in afgelegen landelijke gebieden waar kinderen naar toe zijn verhandeld. Ze worden opgesloten, geslagen en uitgescholden terwijl ze gedwongen worden om te werken tot 18 uur per dag. Voedsel en water worden minimaal verstrekt en ze lijden aan ernstige fysieke en emotionele schade. Veel kinderen werkten, aten en sliepen in 'tapijthutten' op het platteland, niet of nauwelijks buiten komend, soms weken- of maandenlang niet."

"De kinderen waren te jong, zwak en bang om te proberen te ontsnappen"
In de deelstaat Bihar vonden de onderzoekers twee "zeer smerige, donkere, warme en gevaarlijke krotten" met daarin in "zeer slechte omstandigheden" 27 jongens die waren verhandeld. De kinderen kregen ongeveer $0,11 per uur betaald.
Hoewel de barakken niet waren vergrendeld waren de kinderen volgens het rapport "te jong, zwak, en bang om te proberen te ontsnappen. Ze waren geslagen omdat ze klaagden en waren doodsbang voor straf voor hen of voor hun ouders wanneer ze hun ontvoerders niet zouden gehoorzamen. Ze waren bovendien ver van huis in afgelegen landelijke gebieden zonder duidelijke besef van waar te gaan en wat te doen als ze zouden proberen te ontsnappen."

'Ik moest mijn kind met een ronselaar meegeven. Ik wou dat ik hem naar school kon sturen maar dat is niet mogelijk voor ons. We overleven ook nu maar nauwelijks.'
Mannelijke tapijtknoper, 40 jaar, Odisha

Het gemiddelde uurloon voor tapijtwerkers is $0,21
De arbeiders moesten gemiddeld 10 tot 12 uur per dag zwoegen om het minimumloon voor een 8-urige werkdag te ontvangen. Minimumlonen varieerden van $0,37 tot $0,50 per uur, afhankelijk van de deelstaat. De arbeiders beschreven in het onderzoek werd minder betaald dan wat ze volgens de wet zouden moeten verdienen voor 8 uur werk. De meeste lonen werden ergens tussen drie weken tot drie maanden te laat uitbetaald...

Vrouwen en kinderen werden 12% tot 32% minder betaald dan volwassen mannen
De onderzoekers zagen jonge vrouwen weven, terwijl hun baby's in hun schoot sliepen, waardoor de kinderen de hele dag werden blootgesteld aan draadstof en daardoor aanzienlijke risico's liepen op longaandoeningen. Kinderen van volwassen werknemers speelden tussen losse elektrische draden, roestig gereedschap en blootliggende spijkers. De meerderheid – 60% - van de minderjarigen in de tapijtindustrie zijn meisjes.

'Ik kwam met mijn broer vanuit Jharkand naar Bhadohi. De agent beloofde dat we per dag 200 roepies zouden verdienen plus voedsel en een schoon onderkomen. Nu zitten we in deze fabriek opgesloten en verdienen we maar 100 roepies voor 12 uur werk per dag. Ik wilde mijn huis niet verlaten maar er was geen andere mogelijkheid.'
Mannelijke tapijtknoper, 25 jaar, Uttar Pradesh

Tapijtwevers, en met name de kinderen, lijden aan diverse kwalen
De wevers, en vooral de kinderen, waren gevoelig voor verschillende kwalen als gevolg van ernstige uitbuiting op het werk, zoals meer dan 12 uur per dag werken, slechts twee maaltijden per dag, frequente mishandeling en misbruik, en verwondingen als gevolg van scherpe gereedschappen. Zij lijden aan oogziekten vanwege onvoldoende licht, vervormingen aan de rug doordat ze urenlang gebogen zitten, spierpijn, hoofdpijn, ondervoeding, longziekten, snijwonden, infecties en psychologische trauma.

Bijna alle arbeiders behoren tot minderheden of lage kasten
Er is volgens het rapport een heel sterke samenhang - 99% - tussen uitbuiting van arbeiders en kaste of etniciteit. In de tapijtindustrie zijn moslims de meest uitgebuite groep. Verder gaat het vooral om Dalits en lagere kasten. Het rapport zegt daarover: "Het feit dat 99% van de gedocumenteerde gevallen tot deze groepen behoort is een scherpe aanklacht tegen 's lands onvermogen om haar meest kwetsbare en rechteloze burgers te beschermen en te versterken."

laatste wijziging: